ค้นหาหมวดอักษร พ
ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน
ความหมายของคำว่า ' พิทย, พิทย์, พิทยา '
พิทย, พิทย์, พิทยา หมายถึง [พิดทะยะ, พิด, พิดทะยา] น. ความรู้. (ส. วิทฺยา; ป. วิชฺชา).
คำที่ใกล้เคียงกัน
พิทยาคม
น. การเล่าเรียนวิชา, เวทมนตร์. (ส. วิทฺยา + อาคม).
พิทยาคาร
น. โรงเรียน.
พิทยาธร
น. อมนุษย์พวกหนึ่ง มีฐานะตํ่ากว่าเทวดา เชื่อว่ามีวิชากายสิทธิ์สามารถเหาะเหินเดินอากาศได้ อยู่ในภูเขาหิมาลัย มีหน้าที่ปฏิบัติพระศิวะ. (ส. วิทฺยาธร).
พิทยาพล
น. กําลังกายสิทธิ์. (ส. วิทฺยาพล).
พิทยาลัย
น. โรงเรียนชั้นมัธยมศึกษา.
พิทักษ์ ๑
ก. ดูแลคุ้มครอง เช่น พิทักษ์สันติราษฎร์.
พิทักษ์ทรัพย์
(กฎ) น. คำสั่งศาลในคดีล้มละลายให้พิทักษ์ทรัพย์สินของลูกหนี้ไม่ว่าเด็ดขาดหรือชั่วคราว คำสั่งพิทักษ์ทรัพย์ถือเสมือนเป็นหมายของศาลให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์เข้ายึดดวงตราสมุดบัญชี และเอกสารของลูกหนี้ ตลอดจนบรรดาทรัพย์สินซึ่งอยู่ในความครอบครองของลูกหนี้ หรือของผู้อื่นอันอาจแบ่งได้ในคดีล้มละลายซึ่งมีผลให้ลูกหนี้หมดอำนาจจัดการทรัพย์สินของตน โดยอำนาจจัดการทรัพย์สินของลูกหนี้ตกเป็นของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์แต่ผู้เดียว.
พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์